Fiji, Nieuw-Zeeland en Tahiti in 1 week

Van Fiji naar Nieuw-Zeeland, naar Tahiti, naar Bora Bora

Laatste dag Fiji

Maandag 14 oktober is onze laatste dag in Fiji. Precies zoals het hoort heb ik de hele dag genoten van het weer. De zon schijnt vollop dus ik ben niet echt van mijn strandbedje te slaan. Tot er aquarobics wordt gedaan. Even een dip in het water en wat beweging. Leuk om mee te doen, vooral omdat ik zelf in het Sloterparkbad soms ook aquarobics geef. Een stukje ‘thuis’ gevoel in Fiji. Pas om 4 uur in de middag ben ik terug naar de kamer gegaan om weer wat actiefs te ondernemen. Een stukje rennen met papa. Na een hele tijd niks gedaan te hebben (lees: mijn voetbalwedstrijdje in Sydney was het laatste actieve) heb ik het best even zwaar. De temperatuur ligt rond de 30 graden, het tempo van mijn vader ligt net wat hoger dan ik aankan en dus ben ik na 5,6 km er wel klaar mee. Super heet maar wel fijn om wat gedaan te hebben. Dat motiveert weer een beetje!
De avond duurde niet al te lang omdat de volgende dag de wekker om 5 uur staat. Dan gaan we namelijk naar Nieuw-Zeeland

Eerste dag Nieuw-Zeeland

Na een goede vlucht van ongeveer 5 uur, met een wat ruige landing, zijn we veilig aangekomen in Nieuw-Zeeland. Het is best even vreemd om weer in een ‘modern/westers’ land te zijn, nadat je 2 weken lang niks anders dan strand en de zee heb gezien.
Ons verblijf is echt super relaxed. Het lijkt een beetje op een huis met meer slaapplaatsen dan nodig, een eigen keuken en 2 badkamers. Meteen maar even de stad in om boodschappen te doen. Natuurlijk gaan we niet rechtstreeks naar de supermarkt maar maken we een mooie omweg langs wat winkels. Spijtig om te zien dat hier Dunkin Donuts zit, want daar kan ik niet langs lopen zonder een donut te nemen. Punt van zwakte. De rest van de week heb ik de route langs de donuts dan ook maar ontweken.
Een dagje stadhangen hebben we geeindigd met zelf een maaltijd koken, wat ook wel prettig is.

Skytower en een mega slechte run

Gister zijn we tijdens het lopen in de stad langs de skytower gelopen. Dat is een hele hoge toren waar je van alles kan doen. Zo kan je een skyjump maken (no thanks), een skywalk (op best een hoogte) en genieten van een mooi uitzicht over de stad en verder. Daar waren papa en ik wel in geintresseerd en gingen dat dan ook doen. De liftrit was al een avontuur opzich. De lift had een glazenbodem en soms was er een raam in de tower zodat je een sneekpeak kreeg van het uitzicht. Het eerste uitzicht was echt super mooi! Je kon de hele stad bekijken en nog veel verder! Vanaf daar kon je ook de mensen zien die de skyjump deden. Je zit dan in een pak vast tussen twee koorden en springt daartussen naar beneden. Tot aan de landing een vrije val, waarbij je pas op het laatste moment afremt. Geen parachute, geen bungee, maar een skyjump. Heel cool om te zien als er iemand zo voorbij raast op een enorme hoogte!
Op de bovenste verdieping had je het verste zicht. Auckland leek net Madorudam! Een onwijs mooie stad omringt door water en bergen. Vanaf de skytower ook weer nieuwe plaatsen ontdekt waar papa en ik wel even heen wilde lopen. Dat hebben we dan ook gedaan nadat we weer veilig op de grond stonden.
Na onze loop besloten we een stuk te gaan rennen. Ik had best een beetje spierpijn van de vorige loop maar dacht er wel even doorheen te lopen. Man O man wat een verschrikkelijke run was dat. Never nooit zoveel pijn gehad tijdens het rennen, en onwijs eigenwijs geweest om door te blijven gaan. Dacht er wel even doorheen te rennen. Niet dus. No worries, alles is oke nu. En heb toch even 8,02 km in 50 minuten gerend. Geen toptijd, maar he, ik ben weer even actief geweest. Daarna wel besloten het even wat rustiger aan te doen.
Op de terugweg van het rennen kwam ik langs een arena waar allemaal mensen naartoe liepen. Ik was wel benieuwd wat er voor evenement was en besloot het op internet op te zoeken. BEYONCE IS IN TOWN! No shit man! Ze treed 4 avonden op en er zijn nog kaarten!!!!!!!!!
Meteen kaarten besteld voor de volgende dag! DUS IK GA NAAR BEYONCEEEE!

Queen B

Opgestaan met een halve lach. Wat pijn in de benen maar zeker veel zin in vanavond!!!
We zijn nogmaals door de hoofdstraat in Auckland gelopen omdat mijn tickets uitgeprint moesten worden. In de bibliotheek hoorde we over North Beach wat goed bleek te zijn. We hebben het geprobeerd te vinden, maar na een ritje met de ferry kwamen we niet verder dan een rustig dorpje. Wel leuk natuurlijk om even wat anders te zien dat de grote stad. Super rustig en clean, met een mooi uitzicht naar de stad toe. Deze dag draait natuurlijk helemaal niet om wat er overdag plaats zou vinden maar om de avond!!!
Om 7 uur ben ik (alleen) naar de arena gegaan. Natuurlijk moest ik eerst een Beyonce shirt scoren en wat drinken. Stil zitten zit er niet in deze avond, dus gewapend met water en mijn Nikes de zaal in. Een kleinere zaal dan ik had verwacht maar met 1 super goede plek! Wel een zitplek, waar ik uiteindelijk weinig gezeten heb. Het voorprogramma was Stan Walker. Blijkt de winnaar van X-factor van Nieuw-Zeeland te zijn. Grappige jongen en zeker ook een goede zanger.
Om half 10 begon Beyonce. WAUW! De intro alleen al is zooooo ziek! Echt een Queen! De volle tijd genoten van alles wat gebeurde. Beyonce is live super goed, een echte performer! Snap niet hoe je zo goed kan zingen en dansen tegelijk. Le Twins (tweeling uit frankrijk die super goed kan dansen) waren er ook. Dus naast de mooie stem van Beyonce vol genoten van het dansen. De meiden (danseressen en muzikanten) waren ook allemaal zo goed! Ik was echt een klein kind in een snoepwinkel en ben super blij dat ik het heb mogen meemaken!!!

Reizen in de tijd om naar Tahiti te gaan

Na een korte nachtrust hebben papa en ik onze spullen gedropt bij de toerist information om nog even een rondje in de stad te lopen. Vandaag vliegen we naar Tahiti en gaan we terug in de tijd. Het is 18 oktober in Nieuw-Zeeland en we vliegen om 17:05. We komen op 17 oktober om 23:30 aan in Tahiti. Ik maak 18 oktober dus twee keer mee. Heel vreemd om 23 uur achteruit te gaan kwa tijd.
De vlucht was super goed. Air New Zealand is een erg fijne maatschappij. Het eten is minder ‘vliegtuigvoedsel’ dan wat ik al heb meegemaakt en het entertainment programma is erg goed. Heb de hele Vans Us Open of Surf 2013 kunnen kijken en 4 afleveringen van Two and a Half Man. Daarna kort een uurtje kunnen slapen. Alle ruimte in het vliegtuig omdat ie half leeg was. Heel relaxed allemaal!
Aangekomen in Tahiti werden we verwelkomd door ukelele muziek en een hula dans. We konden bij de douane in de ‘Europa rij’ omdat Tahiti behoort tot Frankrijk. Even wennen weer want het stuur zit nu aan de ‘goede’ kant en we rijden ook weer gewoon rechts. Wel een kort momentje van stressen omdat er geen geld meer was in de ATMs op het vliegveld en we moesten toch met de taxi naar ons verblijf. Gelukkig is hier iedereen net zo aardig als op Fiji en konden we een korte stop maken om even te pinnen. We zitten op een super mooie plek. Groot zwembad, strand, en een onwijs chille kamer. Een goed begin van het avontuur op Tahiti!

18 oktober voor de tweede keer

Het is hier weer vrijdag doordat we in tijd terug zijn gegaan. Net zoals in Fiji hebben we hier vrij snel onder de knie niks te doen. Dat betekend van 10 tot 4 aan het zwembad/strand liggen. Niet zo vervelend aangezien we een korte nacht hadden gehad. Ik viel dus in slaap waardoor het goed uit te houden was in de zon. Wat een leven! Bijna niet voor te stellen dat ik een paar maanden terug nog in de stress was om alles rondom school, en nu leef zonder agenda etc.
In de avond was er tijdens het eten een show. Typische show voor toeristen natuurlijk. Hula dansen door mannen en vrouwen. Wel heel cool, want dit was 1 van de betere toeristenshows die ik heb gezien. Kon het niet laten om dan ook nog even met 1 van de mannen op de foto te gaan. Ze hebben allemaal zulke mooie tattoos! Echt polynesische tattoos, waar (als het goed is) altijd een betekenis achter zit.
Genieten hier, en dit is nog maar het begin!

Teahupoo

Zaterdag hebben we een auto gehuurd om rondje eiland te gaan. We wilde graag Teahupoo zien, een surfspot/golf waar de ASP World Tour langs komt. Net als Cloudbreak in Fiji. Ik ging rijden wat even wennen was. Andere auto dan gewend en al een paar weken niet gereden. Ik had het al snel weer onder de knie en hield mij netjes aan alle verkeersregels. In tegenstelling tot de locals, die zich weinig aantrekken van de maximale snelheid en doorgetrokken strepen.
Aangekomen bij Teahupoo kon je direct de golven zien. Wel een stuk minder groot dan wanneer de competitie is, maar nog steeds very impressive! We konden niet helemaal plaatsen waar dan precies het publiek zal staan, aangezien de golf vrij wel in de zee ligt. Je kan de golven prima zien, alleen kan me voorstellen dat het volgen van een surfer best lastig is vanaf de kant. Ik ben blij dat ik Teahupoo heb kunnen zien, toch een legendarische plek.
Na Teahupoo hebben we een tussenstop gemaakt bij de supermarkt Carrefour. Inderdaad, de supermarkt die we ook gewoon in Frankrijk hebben. Heel logisch eigenlijk omdat Tahiti deel van Frankrijk is, maar het is toch even vreemd om te zien.
We hebben het rondje eiland afgemaakt. De omgeving is super mooi maar de weg en dorp stellen weinig voor. De weg is gewoon 1 weg langs de kust met af en toe wat leuke bochten, en aan de weg staat het dorp. Alle huizen staan dus langs de weg, waardoor er niet echt een dorpje is of iets. Direct achter de huizen lijkt de jungle direct te beginnen wat super mooi is! Super groen en alle bomen/planten staan dicht op elkaar. Onwijs gaaf om te zien, wat tijdens zo een ritje wel vermakend is.
Aangekomen in het hotel hadden papa en ik best wel honger. Beetje jammer dat alles dicht was omdat ze al aan het voorbereiden waren voor de avondmaal (het was 4 uur).
In de avond onze tassen omgegooid omdat we de volgende dag om 07:15 naar Bora Bora zullen vliegen. Je mag maar 20 kilo mee, wat papa en ik in 1 tas hebben gedaan en de rest in het hotel achter gelaten. Best fijn om eens met een lichte tas te reizen.

Bora Bora

Om 5 uur ging de wekker. Lekker vroeg. We hoefde pas een uur van te voren in te checken maar de huurauto moest nog terug en het was een klein stukje rijden. Uiteindelijk mooi op tijd ingecheckt en de security door. De terminal bestond uit 3 gates, 1 restaurant en een hoop stoelen. In het vliegtuig had je geen vaste plek (er zijn niet eens stoelnummers etc) dus moest je vooraan in de rij staan op een ‘goede’ plek te bemachtigen. Dat was papa en mij gelukt waardoor we mooi onder de vleugel zaten. Super leuk om naar het vliegtuig te lopen zonder zo een buis en in een mini vliegtuigje te zitten. De reis duurde maar 50 minuten. 50 mooie minuten omdat het uitzicht onwijs mooi was! Allemaal eilandjes met helder blauwe zee en witte stranden. Super cool!
Aangekomen in Bora Bora gingen we met de boot naar ons resort. Inclusief bloemenlei die we omkregen als welkom. Een hele uitleg over het resort, wanneer de restaurants open zijn, regels etc. Na het praatje gedaan wat je op Bora Bora moet doen. NIKS. Beetje hangen, muziek luisteren, eten, en weer wat zon pakken.
Uiteindelijk in de middag wel wat gesport en nu zit ik fris en fruitig in ons tuintje van de ‘bungalow/hutje’. Echt een leuk verblijf met goed weer!

Tot en met zaterdag zal ik te vinden zijn in Bora Bora, Huahine en Tahiti. Zondag richting Hawaii! De tijd gaat super super super snel! Heb het prima naar mijn zin en vele zullen verbaasd zijn hoe relaxed ik kan leven.
Tot het volgende verslag/facebookbericht/instagrampost/ander social media!